TEATR INSTRUMENTALNY jest duetem złożonym z muzyków grających na tubie i gongu, instrumentach nieporównywalnych do siebie i niezbyt popularnych, mających jednak pewne wspólne cechy: wykonane są one z metalu i mają duże rozmiary, więc ciężar ich też jest niemały. Ogromna więc większość instrumentalistów grających na gongach czy też na tubie, traktuje swoje instrumenty z należnym im szacunkiem, wydobywając z nich co jakiś czas donośne, majestatyczne dźwięki.
Tuba
– na której gra ZDZISŁAW PIERNIK – to wielki, a nawet największy z
instrumentów dętych blaszanych. Wygląda imponująco, brzmi też
„tubalnie”, wydając stateczne, niskie, głośne dźwięki. Jednak w
wykonaniu Zdzisława Piernika sprawa ma się zupełnie inaczej. A jak? Aby
się dowiedzieć, trzeba posłuchać, gdyż nie da się tego ani opisać, ani
opowiedzieć.
IWONA JĘDRUCH natomiast gra na gongach i misach dźwiękowych - instrumentach zaliczanych do grupy idiofonów metalowych uderzanych, stosując własną, niekonwencjonalną technikę gry. Ze względu na to, że jest również skrzypaczką, smyczek odgrywa niepoślednią rolę w jej instrumentarium. Śpiewa także wokalizy - lecz nie zdradzajmy wszystkich tajemnic. A dlaczego? Gdyż trzeba przyjść na koncert i posłuchać brzmień oryginalnych, opartych na silnych kolorystycznych czy dynamicznych kontrastach dźwiękowych, ich naprzemienności i nieprzewidywalności.
Ale czy tylko słuchać? Otóż wspomniani wyżej muzycy grają na instrumentach, posiadających duże walory wizualne: są one piękne i bardzo widoczne, więc koniecznie trzeba na nie popatrzeć. Jednak, czy patrzeć tylko na instrumenty?
Ruch, wyrazistość i wieloznaczność gestu stosowanego przez grających, jego dynamika, a także gra świateł, czy ewentualna współobecność obrazów lub rzeźb, są to bez wątpienia czynniki nie tylko formotwórcze, ale przede wszystkim - z warstwą dźwiękową – budujące niecodzienny nastrój, klimat. Koncert więc powoli zaczyna zamieniać się w spektakl.
Duet TEATR INSTRUMENTALNY wykonuje własne kompozycje, oparte na określonych zasadach konstrukcyjnych, jednak ramy te są znacznie rozszerzone, pozwalając muzykom na duże możliwości improwizacyjne, a pojawiający się chwilami czynnik nieprzewidywalności znacząco wpływa na budowanie wspólnych płaszczyzn nastrojowych pomiędzy muzykami i publicznością.
Zapraszamy więc na nasze koncerty.
IWONA JĘDRUCH natomiast gra na gongach i misach dźwiękowych - instrumentach zaliczanych do grupy idiofonów metalowych uderzanych, stosując własną, niekonwencjonalną technikę gry. Ze względu na to, że jest również skrzypaczką, smyczek odgrywa niepoślednią rolę w jej instrumentarium. Śpiewa także wokalizy - lecz nie zdradzajmy wszystkich tajemnic. A dlaczego? Gdyż trzeba przyjść na koncert i posłuchać brzmień oryginalnych, opartych na silnych kolorystycznych czy dynamicznych kontrastach dźwiękowych, ich naprzemienności i nieprzewidywalności.
Ale czy tylko słuchać? Otóż wspomniani wyżej muzycy grają na instrumentach, posiadających duże walory wizualne: są one piękne i bardzo widoczne, więc koniecznie trzeba na nie popatrzeć. Jednak, czy patrzeć tylko na instrumenty?
Ruch, wyrazistość i wieloznaczność gestu stosowanego przez grających, jego dynamika, a także gra świateł, czy ewentualna współobecność obrazów lub rzeźb, są to bez wątpienia czynniki nie tylko formotwórcze, ale przede wszystkim - z warstwą dźwiękową – budujące niecodzienny nastrój, klimat. Koncert więc powoli zaczyna zamieniać się w spektakl.
Duet TEATR INSTRUMENTALNY wykonuje własne kompozycje, oparte na określonych zasadach konstrukcyjnych, jednak ramy te są znacznie rozszerzone, pozwalając muzykom na duże możliwości improwizacyjne, a pojawiający się chwilami czynnik nieprzewidywalności znacząco wpływa na budowanie wspólnych płaszczyzn nastrojowych pomiędzy muzykami i publicznością.
Zapraszamy więc na nasze koncerty.
